باز اکنون > اختلالات افراد مشهور > اختلال روانی در افراد مشهور | لئوناردو دیکاپریو | وسواس - اجباری

نیاز به کمک دارید؟ 

لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو | یک فرد مشهور مبتلا به اختلال وسواسی - جبری

باز اکنون

لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو Leonardo Wilhelm DiCaprio بازیگر و تهیه‌کنندهٔ فیلم آمریکایی است. این ستاره برنده اسکار اعتراف کرد که او مجبور است بارها و بارها از بین در ها راه رود و قدم بر روی لکه های پیاده رو بگذارد که توسط آدامس پوشیده شده است. اما دی کاپریو موفق شده است تمایلات OCD خود را تحت کنترل خود نگه دارد و گفت: "من می توانم در بعضی مواقع بگویم ، - خوب ، شما مضحک هستید. و قدم زدن روی هر لکه ای که می بینم را متوقف میکنم. ""دی کاپریو علی رغم گذراندن بیشتر عمر  خود با اختلال وسواس اجباری خفیف تا متوسط ، بسیار موفق بوده است.وسواس (OCD) نسبتاً شایع است - طبق UOCD ، از هر ۲۰۰ نفر حدود ۱ نفر مبتلا است. انستیتوی ملی بهداشت روان آن را "اختلالی مزمن و طولانی مدت" توصیف می کند که در آن فرد افکار (وسواس) و رفتارهای غیرقابل کنترل و تکراری (اجباری) دارد که تمایل به تکرار آنها دارد.OCD می تواند زندگی فردی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد ، زیرا درک و تحمل این رفتارها برای افراد اطرافشان دشوار است. خوشبختانه لئو ، او حمایت لازم را برای موفقیت فوق العاده با وجود مبارزه با این شرایط دریافت کرده است.
در فیلم "هوانورد" ۲۰۰۴ ، دی کاپریو در نقش هوارد هیوز ، که با اختلال وسواس جبری نیز دست و پنجه نرم می کرد. دی کاپریو درمورد OCD خود در مقایسه با هیوز ، به کارگردان گفت: "می توانم خودم از طریق این نقش صحبت کنم دیکاپریو میگوید: در طول فیلمبرداری  من هرگز به حرف دیگران گوش نمی دادم ، درواقع یادم می آید که آرایشگر و دستیارم زمانی که مرا به سمت صحنه می بردند بارها می گفتند: "اوه ، خدا ، اینجا او دوباره می رود. ما ۱۰ دقیقه زمان نیاز داریم تا او آماده م به صحنه شود زیرا او باید به عقب برگردد و در را به طریقی لمس کند و سپس وارد شود و دوباره بیرون برود. لئو میگوید:  من به خودم اجازه دادم این کار را انجام دهم زیرا می خواستم این اتفاق بیفتد. من سعی می کردم همان شخصیت باشم. چون ارتباط نزدیکی با درون من داشت. در نهایت ، لئو ثابت می کند که داشتن OCD لزوماً سنگین نیست ، زیرا در واقع او را در جنبه های خاصی از زندگی ، از جمله فیلمبرداری این نقش ، یاری کرده است. دی کاپریو کار خود را با حضور در تبلیغات‌های تلویزیونی آغاز کرد. او به خاطر نقش‌آفرینی در فیلم‌های مشهور و موفق هالیوود همچون دار و دسته‌های نیویورکی، تلقین، تایتانیک، جزیره شاتر و گرگ وال استریت شهرت بسیاری کسب کرده‌است. وی تا به حال ۷ بار (۶ بازیگری و یک نامزدی به عنوان تهیه‌کننده) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شده که برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ برای فیلم بازگشته موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. وی در سپتامبر ۲۰۱۴ به سمت سفیر صلح سازمان ملل متحد و نماینده این سازمان در امور تغییرات جوی برگزیده شد.


زندگی شخصی لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو | فرد مشهور
لئوناردو، در ۱۱ نوامبر ۱۹۷۴ در شهر لس آنجلس در ایالت کالیفرنیا متولد شد. پدرش جورج دی‌کاپریو نویسنده کتاب‌های کمیک و بازیگر-تهیه‌کننده فیلم‌های طنز و مادرش ایرملین ایندربرکن و مادربزرگش هلنا ایندربرکن است. اجداد لئوناردو اهل ایتالیا و آلمان بودند و سه چهارم دی کاپریو در واقع آلمانی است. نام لئوناردو توسط مادر او و به خاطر نام لئوناردو دا وینچی هنگامی که نقاشی این هنرمند را در ایتالیا مشاهده نمود بر او گذاشته شد. مادر و پدر لئو هنگامی که تنها یک سال داشت از یکدیگر طلاق گرفتند و لئوناردو همراه مادرش در محلهٔ فقیرنشینی با نام اکو پارک که موسوم به زاغه‌های هالیوود است زندگی کرد و بزرگ شد. پدر دی کاپریو یک دورگه آلمانی-ایتالیایی اهل الیف و باواریاست؛ و مادر بزرگ مادری دی کاپریو، هلن ایندربرکن، یک آلمانی متولد یلنا اسمیرنوا روسیه است.


باز اکنون
باز اکنون
باز اکنون

آغاز کار لئوناردو در ۱۹۸۹ با بازی در نقش‌گری بکمن در سریال تلویزیونی بود در همین هنگام بود که با یکی دیگر از بازیگران سینما توبی مگوایر آشنا شد و دوستیشان تاکنون در جایش باقی‌است. دی کاپریو در واقع در سال ۱۹۹۱ با فیلم ترسناک و علمی-تخیلی مخلوقات ۳ پا به عرصه سینما گذاشت. او بازیگری را در ۵ سالگی با بازی در سریال تلویزیونی رامپر روم آغاز کرد اما به علت رفتارش از پروژه اخراج شد و پس از آن تصمیم گرفت تا تحصیلاتش را به‌طور جدی آغاز کند و به مدرسه جان مارشال پیوست. وی در سال ۱۹۹۲ پیشرفت چشم‌گیری کرد و توسط رابرت دنیرو از بین چهار صد جوانی که برای تست بازی در فیلم زندگی این پسر شرکت کرده بودند، انتخاب شد و در آن فیلم در کنار الن بارکین و خود رابرت دنیرو به ایفای نقش پرداخت. در ابتدای دوران کارش مدیر آژانس و مدیر برنامه‌هایش به او گوش زد کردند که نام «لئوناردو» بیش از حد غیر انگلیسی و خارجی است و او باید نامش را به لنی ویلیامز تغییر دهد اما لئوناردو نپذیرفت و با بازی در فیلم زندگی این پسر در سال ۱۹۹۳ به صورت جدی تر وارد سینما شد.دی‌کاپریو در اواخر سال ۱۹۹۳ با ایفای نقش یک معلول ذهنی در فیلم چه چیزی گیلبرت گریپ را می‌خورد در کنار جانی دپ قرار گرفت و خوش درخشید که موفق شد برای ایفای نقش گلبرت گراپ کاندیدای جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در سن نوزده سالگی شود. در سال ۱۹۹۶ دی‌کاپریو در نقش رومئو در فیلم جدید رومئو و ژولیت اثر شکسپیر حاضر گشت و موفق به برنده شدن خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین شود. اما با این همه فعالیت و کارنامهٔ خوب فیلم پر سرو صدای تایتانیک ۱۹۹۷ ساخته جیمز کامرون بود که او را تبدیل به فوق ستاره‌ای در دنیای هالیوود کرد. دی کاپریو در این فیلم، نقش یک جوان ۲۰ ساله از آمریکای شمالی را بر عهده داشت که برنده دو بلیط برای حضور در کشتی سلطنتی تایتانیک می‌شود. دی کاپریو در ابتدا از پذیرفتن این نقش امتناع کرد ولی سرانجام با اصرار و تشویق‌های جیمز کامرون، که به توانایی او در ایفای این نقش ایمان داشت، نقش را پذیرفت. بر خلاف انتظارات، این فیلم موفقیتی بی‌نظیر در گیشه‌ها کسب کرد و با فروشی بیش از ۱٫۸۴۳ میلیارد دلار آمریکا، در رده بالاترین فیلم پر فروش آن زمان و تاریخ سینما قرار گرفت. این فیلم، دی کاپریو را در کنار محبوب‌ترین بازیگرانی که عمده هوادارانشان زنان و دختران جوان بودند، قرار داد. او برای بازی در این نقش نامزد جوایز بسیاری از جمله جایزه گلدن گلوب و جایزه سینمایی ام‌تی‌وی شد.


باز اکنون
باز اکنون
باز اکنون

نبرد لئوناردو دیکاپریو با اختلال وسواسی _جبری (OCD)

دراین مقاله نگاهی به اصول اولیه اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) و همچنین تجربه لئوناردو دیکاپریو در خصوص این اختلال خواهیم پرداخت. لئوناردو آشکارا این واقعیت را به اشتراک گذاشته است که سال هاست با OCD زندگی می کند. با این حال، بسیاری از جزئیات بیماری روانی او محرمانه نگه داشته می شود.


تکرار یک عمل خاص؛ مشخصه ای برای اختلال وسواسی _جبری

لئوناردو در مورد زندگی با اجبارهای تکراری عمدتاً در بزرگسالی خود و همچنین خاطراتی از تکرار اجبارها در دوران کودکی صحبت کرده است. همانطور که به نظر می رسد، اجبارهای تکراری حول افراد مبتلا به OCD می چرخد که برای "کنار آمدن" با وسواس های خود نیاز به تکرار یک عمل خاص دارند. آنها ممکن است تعداد دفعات خاصی را داشته باشند که باید هر عملی را انجام دهند، یا ممکن است نیاز داشته باشند که آن عمل را تا زمانی که "احساس درستی داشته باشند" تکرار کنند. فردی که نیاز دارد یک عمل را چند بار تکرار کند، ممکن است در حین انجام آن عمل با صدای بلند یا در سرش بشمارد. آنها ممکن است اعداد "خوش شانس" داشته باشند که باید در طول اجبارهای مکرر به آنها برسند، و به همین ترتیب اعداد "بدشانس" که باید از آنها اجتناب کنند. ترس از اینکه اگر اجبارهای مکرر خود را به درستی انجام ندهند، اتفاق وحشتناکی رخ خواهد داد، معمول است. اقدامی که آنها باید انجام دهند می تواند هر چیزی باشد، به عنوان مثال یک اقدام روزانه مانند عبور مکرر از درگاه یا روشن و خاموش کردن چراغ. برخی از افراد ممکن است احساس کنند نیاز دارند سطوح خاصی را لمس کنند یا چندین بار به آنها ضربه بزنند. دیگران ممکن است نیاز داشته باشند که یک شی را تا زمانی که «صدا درست به نظر برسد» بردارند و زمین بگذارند، مثلاً بشقابی که روی میز می گذارند. دیگران ممکن است نیاز داشته باشند که یک شی را تا زمانی که در دستشان «احساس درستی کنند» زمین بگذارند و بردارند. برای برخی، کاری که باید تکرار کنند ممکن است بیان یک عبارت یا کلمه خاص با صدای بلند یا در ذهنشان باشد. لئوناردو به یاد می‌آورد که در مسیر مدرسه قدم بر روی شکاف‌ها میگذاشت، و اغلب مجبور می‌شد مقداری راه را پیاده برود و دوباره شروع کند، تا بتواند این عمل را تکرار کند و یک بار دیگر روی همان شکاف‌ها قدم بگذارد. همچنین در مصاحبه ای بیان شده است که لئوناردو دی کاپریو بازیگر فیلم «سرآغاز» به شکاف ها و سوراخ های روی سنگفرش خیابان، آدامس چسبیده و درگاه ها وسواس دارد. طبق این گزارش موقع فیلم برداری فیلم هوانورد او اغلب دیر به لوکیشن می‌رسید چون اصرار داشت قدم هایش را جایی بگذارد که در آنجا چاله چوله نباشد و همچنین باید حواسش را جمع می‌کرد پایش را روی هیچ آدامسی در خیابان نگذارد و مواظب باشد چندین بار در اطراف درگاه های خانه ها راه نرود.


نقش آفرینی لئوناردو دیکاپریو در فیلم هوانورد: بدتر شدن علائم OCD

متأسفانه لئوناردو، زمانی که تصمیم گرفت در فیلم هوانورد نقش یک شخصیت مبتلا به OCD را بازی کند، علائم او خیلی زود شیوع پیدا کرد. این فیلم داستان زندگی واقعی هاوارد هیوز، فیلمساز میلیونر است که از سال های اولیه با OCD شدید زندگی می کرد. تصویرسازی فیلم نسبتاً دقیق است و با دقت انجام شده است تا تجربیات زندگی واقعی هاوارد هیوز را با وسواس‌ها و اجبارها نشان دهد. هاوارد در درجه اول با  برخی از اجبارهای تکراری مانند لئوناردو دست و پنجه نرم می کرد. فرصتی برای افزایش آگاهی از OCD از طریق ایفای نقش شخصیتی هاوارد برای لئوناردو بسیارحائز اهمیت بود. او می خواست تصویرش تا حد امکان دقیق و واقعی باشد. با این حال، این کار به ضرر سلامت لئوناردو دیکاپریو بود. لئوناردو تصمیم گرفت که مدیریت علائم OCD خود را متوقف کند و به آنها اجازه ظاهر شدن بدهد تا بتواند تا حد امکان  نسبت به شخصیت خود آگاه باشد. او حتی با یک دکتر متخصص درمورد OCD مشورت کرد تا به او کمک کند تا علائم خود را برجسته کندتا از این طریق بفهمد هاوارد واقعاً چه احساسی را تجربه میکند تا راحت تر در نقش خود فرو برود. لئوناردو در مصاحبه ای توضیح می‌دهد: «به یاد می‌آورم که میکاپ آرتیست و دستیارم مرا به سمت صحنه نمایش می‌برد و می‌گفت: «اوه، خدای من، او دوباره می‌رود. امروز به ۱۰ دقیقه زمان نیاز داریم تا او را به صحنه برسانیم، زیرا او باید به عقب برود و روی آن چیز پا بگذارد و در را به روشی خاص لمس کند و سپس وارد شود و دوباره بیرون بیاید.» به خودم اجازه دادم این کار را انجام دهم زیرا من می‌خواستم آن سکانس و نقش را به بهترین نحو انجام دهم.»
فیلم بسیار خوب عمل کرد و نقش آفرینی او توانست به خوبی OCD را در مرکز توجه قرار دهد و افراد شناخت بهتری نسبت به اختلال پیدا کنند.. لئوناردو از انتخاب خود راضی به نظر می رسد و به نظر نمی رسد که از آسیب رساندن به سلامت روان خود پشیمان باشد. اگرچه او در مورد چگونگی انجام این کار صحبتی نمی کند، اما پس از چند ماه کار سخت توانست علائم خود را دوباره تحت کنترل درآورد. لئوناردو با به تصویر کشیدن یک شخصیت مبتلا به OCD، توانست این اختلال را بیشتر روشن کند. او با بازی در این فیلم توانست مخاطبان بسیارزیادی را جذب کند. ایفای یک نقش واقع بینانه مانند این می تواند افراد را قادر سازد تا نگاه واضح تری به زندگی با OCD داشته باشند. گاهی اوقات دیدن یک فیلم خوب که اختلال یا مشکلی را به درستی به تصویر بکشد می تواند بسیار بیشتر از شنیدن صحبت های شخصی افراد در مورد آن موضوع تاثیرگذار باشد.


تحت کنترل درآوردن همه چیز : بدتر شدن علائم OCD

به همان اندازه که این انتخاب به لئوناردو اجازه داد تا کاملاً در شخصیت غوطه ور شود، علائم او تنها در طول فیلمبرداری نبود که بدتر شد بلکه زمانی که او تصمیم گرفت کنترل OCD خود رامتوقف کند و به عبارتی تلاشی برای مخفی کردن این اختلال انجام ندهد، کنترل مجدد همه چیز بعد از آن بسیار سخت تر شد. او آشکارا اعتراف می کند که این کار برای او بسیار دشوار شده است و می گوید: "حتی بعد از فیلمبرداری هم این موضوع بشدت او را آزار میداد."


اهمیت مدیریت دائمی اختلال وسواسی_جبری

تجربه لئوناردو بر این نکته تاکید دارد که OCD مدیریت دائمی را می طلبد. هیچ راه حل سریعی وجود ندارد که باعث شود OCD برای همیشه ناپدید شود، اما درمان ها و تکنیک های مدیریت موثر اثبات شده ای وجود دارد. ما به وضوح می بینیم که به محض اینکه لئوناردو به طور فعال نظارت و مدیریت OCD خود را در طول فیلمبرداری متوقف کرد، علائم او با شدتی بسیار زیادتر از قبل برگشت. افرادی که با این اختلال دست و پنجه نرم میکنند باید به سرعت به دنبال راهی برای درمان این اختلال باشند.

لیست نقش آفرینی های لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو | Leonardo Di Caprio

مشاوره آنلاین

ما در کنار شما هستیم

از ما بپرسید

پاسخ گوی شما هستیم

آزمون آنلاین

خود را بهتر بشناسید

افتخارات لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو | Leonardo Di Caprio

  • دریافت جایزه اسکار
  • دریافت جایزه بفتا
  • دریافت جایزه جشنواره فیلم برلین
  • دریافت جایزه برگزیده مردم
  • دریافت جایزه انجمن بازیگران فیلم
  • دریافت جایزه آکادمی هنری سینما و تلویزیون استرالیا (AACTA Awards)
  • دریافت جایزهٔ آستین
  • دریافت جایزه برگزیده کودکان نیکلودین
  • ۲باردریافت جایزه انجمن منتقدان
  • ۲باردریافت جوایز برگزیده نوجوانان
  • سه بار دریافت جایزه گلدن گلوپ 
  • سه بار دریافت جایزه سینمایی ام‌تی‌وی

ویدئو | لئوناردو دی کاپریو - شخصیت وسواس - اجباری

اکثر روانشناسان نسبت به درمان افراد آنتی سوشال چندان خوش بین نیستند. چرا که تعداد رواندرمانی هاییکه با موفقیت همراه بوده به میزان انگشت شمار است. یکی از مشکلات عمده در درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی این است که این افراد به ندرت به رواندرمانی روی می آورند . در بعضی موارد حتی روانشناسان معالج را نیز بازی میگیرند. گروه درمانی برای افراد آنتی سوشال میتواند موثر باشد با توجه به دشوار بودن روند درمان افراد آنتی سوشال هرچه کمتر بر روی همدلی – وجدان یا شخصیت تمرکز شود نتیجه بهتری دریافت می شود.. به طور کل روانشناسان با زندانی کردن این افراد برای پیشگیری از اعمال ضد اجتماعی آتی موافق هستند .

سوالات متداول در رابطه با اختلال شخصیت وسواسی - اجباری

همانطور که گفته شد اقدام به خودزنی و خودکشی در این بیماران زیاد است و ۱۰ درصد از آنان این مسیر را تا انتهای راه می پیمایند. بسیاری از آنان از این راه برای تخلیه روانی یا جلب توجه استفاده می کنند. تهدید به خودکشی یکی از استراتژی های آنان برای برنده شدن در دعوا و بحث است. به همین دلیل، پس از گذشت مدتی از بیماری، ریسک خودکشی در آنان جدی گرفته نمی شود. این تعبیر حتی در درمانگران نیز دیده می شود و بسیار دیده می شود که اقدام به خودکشی و خودزنی توسط بیمار از سوی درمانگر به تلاش برای جلب توجه تعبیر می شود. با این حال، خانواده باید علائم و نشانه های خطر را زیر نظر بگیرند و احتمال خودکشی را در بیمار خود ارزیابی کنند.
بله! برخی از بیماران ممکن است دچار بیماری های روانی زیر باشند: اختلالات اضطرابی سوءمصرف مواد مخدر و الکل اختلالات خوردن
اقدام به خودکشی در این بیماران بیشتر از دیگر اختلالات روانی محتمل است. حدود ۱۰ درصد از بیماران مبتلا به این اختلال در نهایت با خودکشی به زندگی خود پایان می دهند. از این رو، تشخیص احتمال و پیشگیری از خودکشی در اختلال شخصیت مرزی اهمیت دارد
این اختلال می تواند جنبه های زیادی از زندگی فرد را با مشکل مواجه کند. بیماری روی روابط عاشقانه، شغل، تحصیل، فعالیت اجتماعی و خودانگاره تاثیر منفی دارد و باعث بروز وقایع زیر می شود: تغییر مکرر شغل یا اخراج شدن تکمیل نکردن تحصیلات مشکلات متعدد حقوقی و حبس شدن خودزنی و بستری مداوم در بیمارستان مشکلات زناشویی، استرس و جدایی
نظرات و پیشنهادات خود را بنویسید