اختلال شخصیت اجتنابی (APD) چیست؟

از اختلال شخصیت اجتنابی(دوری گزین) چه می دانید؟ مطمئنا بایک سرچ جزئی با عنوان (اختلال شخصیت اجتنابی ویکی پدیا و..)روبرو شده اید. اما آیا آنچه درباره اختلال شخصیت اجتنابی می خواهید را یافته اید؟ پاسخ تمامی سوالات شما درباره اختلال شخصیت دوری گزین، در اختیارتان بوده است؟ پرتال روانشناسی باز اکنون، به کمک مشاورین و متخصصین برجسته با صرف زمانی قابل توجه، تمامی موارد و شاخه های های مربوط به اختلال APD را مثل: ازدواج با افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی (دوری گزین)، درمان اختلال شخصیت اجتنابی، علل ایجاد اختلال شخصیت اجتنابی در افراد (سبب شناسی) و .... به زبان ساده و کاربردی در اختیار مخاطبان قرار داده است. در این مقاله شما به هر آنچه درباره اختلال شخصیت اجتنابی نیاز دارید، خواهید رسید. اما اولین سوالی که پیش می آید این است که اختلال شخصیت APD اجتنابی چیست؟با اینکه تعریف اختلال شخصیت اجتنابگر را میتوان بسیار مبهم و پیچیده بیان کرد. اما در اینجا تمامی دانستنی ها و ویژگی های مربوط به اختلال شخصیت اجتنابی، به زبان ساده تر و در عین حال کامل در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.
از ویژگی های اصلی اختلال شخصیت دوری گزین یا اجتنابی میتوان به گریز دائم از جامعه، احساس حقارت و حساسیت بیش از حد نسبت به نظرات منفی و انتقادات دیگران اشاره کرد. این ویژگی‌ها در اواخر کودکی یا ا اوایل نوجوانی بروز میکند و در انواع زمینه‌ها مثل زمینه‌های اجتماعی شغلی و تعاملات میان فردی به چشم میخورد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی از انتقاد،عدم تایید و عدم پذیرش می ترسند و همیشه فکر می کنند که دیگران می خواهند از آنها ایراد بگیرند. مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی از حضور در مدرسه، محیط کار و همه فعالیت اجتماعی اجتناب می‌کنند. نمی‌توانند با کسی صمیمی شوند مگر اینکه مطمئن باشند از آنها ایرادی گرفته نخواهند شد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی از مسخره شدن به شدت وحشت دارند. مبتلایان به APD اطلاعات و نظرهای مبهم را به شیوه منفی تحلیل می‌کنند. مثلا: وقتی کسی می‌گوید از کیفیت کار شما بسیار شگفت زده شدم، آنها عدم تایید را برداشت می‌کنند. در حالی که این جمله می‌توان به معنای تعریف باشد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی با غریبه ها اصلا راحت نیستند و به هر قیمتی سعی می‌کنند از مواجهه با افراد غریبه دوری کنند. به همین دلیل حتی اگر ترفیع شغلی آنها باعث مسئولیت پذیری بیشتر و تعامل بیشتر با مردم شود، آن را رد می‌کند. جالب است بدانید اکثر کسانی که مبتلا به این اختلال هستند، مبتلا به فوبیای اجتماعی نیز هستند. تفاوت این دو در این است که افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی معمولاً موقعیت هایی که باید فرد در آن عملکرد اجتماعی خوبی داشته باشد برمیگردد. مثل: زمان سخنرانی. اختلال شخصیت اجتنابی دوست ندارند تنها بماند آن‌ها تشنه محبت زندگی اجتماعی فعال هستند. آنها تماس های اجتماعی را دوست دارند و این دوگانگی ممکن است به شیوه‌های مختلف خودش را نشان دهد.

DSM-۵ درباره نرخ شیوع اختلال شخصیت اجتنابی چیزی نمی‌گوید و فقط اطلاعات می‌دهد در پسر بچه ها دختر بچه ها به طور مساوی دیده می‌شود اما وقتی با اختلالات طیف اتیسم همراه باشد و تعداد بسیار پسر بچه ها بیشتر است.

وقتی یکی از اعضای خانواده فوبیای اجتماعی یا اختلال شخصیت دوری گزین یا اجتنابی دارد احتمال اینکه یک عضو در خانواده به هردوی آنها مبتلا شود دو تا سه برابر است .اختلال شخصیت اجتنابی با اعتماد به نفس ضعیف و احسای گناه و شرم ارتباط نزدیکی دارد همچنین تجربه های منفی و عدم موفقیت در دوران کودکی مقدمه اختلال شخصیت اجتناب گر در بزرگسالی است .

در تلاش برای درمان افراد مبتلا به اختلالات شخصیت از دارو زیاد استفاده می شود اما این دارو ها بیشتر برای از بین بردن سمپتوم های سایر اختلالات روانی کاموربید با اختلالات شخصیت هستند نه برای مقابله با سمپتوم های خود اختلالات شخصیت . به افرادی که علاوه بر اختلال شخصیت یک اختلال اضطرابی کاموربید (مثلا فوبیای اجتماعی یا اختلال وحشت زدگی) نیز دارند می توان آرام بخش هایی مثل بنزودیازپین تجویز کرد و به افرادی که علاوه بر اختلال شخصیت اختلال افسردگی عمده ی کاموربید دارند می توان آنتی دپرسانت هایی مثل باز دارنده های جذب مجدد سروتونین (پروزاک) داد . به افرادی که اختلال دوقطبی کاموربید دارند (که گاهی در اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت ضداجتماعی دیده می شود) لیتیوم کلراید (کلرید لیتیوم) داده می شود تا نوسانات خلقی ازبین برود و از رفتار ضداجتماعی آن ها کاسته شود .
داروهای آنتی پسیکوتیک (مثل ریسپریدون) نیز ممکن است در کاهش سمپتوم های اختلالات شخصیت موثر باشند . اخیرا داروهای آنتی پسیکوتیک آتیپیکال برای کاهش تکتنشگری – انکار و عدم پذیرش واقعیت – پرخاشگری – زود خشمی و انفجارهای خشم در افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی به کار می رود .

چه ویژگی هایی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی باعث جذابیت در آنها میشود!! شاید شما به اصطلاح عاشق موش و گربه بازی باشید. فرد اجتنابی از همان ابتدا قادر به برقراری رابطه نیست و تلاش شما برای برقراری رابطه با فرد APD در ابتدا می تواند برایتان جذاب باشد. ممکن است هر چه بیشتر پیش روید از این که وی به شما اعتماد می کند خوشحال تر گردید و شما را تشویق به ادامه رابطه کند. از آن جا که ما تمایل داریم الگوی رابطه با والدین خود را بارها و بارها در رابطه با دیگران تکرار کنیم بنابراین این الگوی ارتباطی ریشه در دوران کودکی شما دارد. اگر شما بار ها و بارها وارد چنین روابطی شده اید حتما به یک مشاور مراجعه کنید. غالبا افرادی که وارد رابطه با فرد اجتنابی می شوند ، در آن بیش از حد معقول می مانند زیرا ترک رابطه مزبور منجر به ایجاد احساس گناه در آن ها می شود.

ازدواج با فرد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی؟؟در ابتدا باید بدانید که اختلال شخصیت فرد محبوبتان بسیار پایا و تقریبا غیر قابل درمان است.زندگی با مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی خسته کننده است. زیرا نیاز مداوم دارد که درمورد مسائل به او اطمینان دهید و خواسته های اورا بی چون و چرا بپذیرید.هیچ مقداری از ابراز عشق و علاقه فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتنابی را راضی نمیکند.درواقع از یکسو تلاش بی وقفه شما در جهت ارضای نیاز های او و از سوی دیگر نادیده گرفتن نیاز های عاطفی و اجتماعی خودتان ،احساس خستگی ، خشم و رنجش را در شما ایجاد خواهد کرد. توجه داشته باشید که در اوایل رابطه کمروئی فرد APD و هراس او از ایجاد رابطه صمیمانه تر می تواند شما را ناراحت کند، چرا که زحمت رابطه بر دوش شما خواهد بود. فرد مبتلا به احتلال شخصیت اجتنابی به علت هراسی که دارد ممکن است روی شما تاثیر بگذارد و فعالیت های اجتماعی شما را کم کند. این گونه افراد تاریخچه طولانی در زمینه اجتناب ، ترس و کناره گیری از موقعیت های اجتماعی دارند. شما باید مادام در حال تسکین اضطراب چنین افرادی باشیدکه در نهایت هم این موضوع سبب توجه کمتر شما به نیاز های خودتان می شود.
اما اگر قصد ادامه رابطه با چنین افرادی را دارید ، چند توصیه برایتان داریم: